Live borstvoeden lukte helaas niet, dus ging ik fulltime kolven. Wat was ik trots dat ik op deze manier moedermelk aan Lily kon geven.
Om de week vragen wij aan een Real Mom of zij de NurtureGoods ervaring willen. Deze mama’s gebruiken een borstkolf van NurtureGoods om zo hun ervaringen te beschrijven en te delen. Zo hopen wij de NurtureGoods ervaring meer onder de aandacht te brengen en jou te helpen bij het maken van een keuze. Deze week is het de beurt van mama Yentl. Lees jij mee?
De NurtureGoods ervaring van Yentl (Instagram @yentl.duchatteau)
Door te kolven kon ik toch nog moedermelk geven
Nog voordat ik zwanger raakte wist ik dat ik als het eenmaal zover zou zijn, borstvoeding wilde gaan geven. Althans het proberen, want dat het lukt is niet vanzelfsprekend. Net als zwanger worden, wat voor ons ook niet vanzelfsprekend bleek te zijn. Na 3 jaar, waaronder een IUI en een ICSI traject, raakte ik zwanger na de eerste embryo terugplaatsing.
De zwangerschap verliep goed, op wat kwalen na. Elke echo was ik weer verbaasd dat ons kindje het zo goed deed, omdat ik door het traject steeds voorbereid was op een teleurstelling. De laatste weken van mijn zwangerschap ontwikkelde ik zwangerschapshypertensie; een te hoge bloeddruk. Ik moest aan de medicatie en de kans dat ik ingeleid zou worden was groot. Met 38 weken hadden we een gesprek in het ziekenhuis om deze inleiding te bespreken. Deze werd voor de week daarop gepland. Maar ons meisje had andere plannen. De volgende middag begonnen mijn weeën en die avond is onze dochter Lily geboren.
Wat een magisch moment als je zo’n kleintje aanpakt en op je borst legt. Tijdens het gouden uur – waarin je graag wilt dat je kindje voor het eerst aanhapt – was Lily nog erg vermoeid. Ze was wat paars toen ze geboren werd en moest duidelijk bijkomen. We proberen het later nog wel een keer.
Vanwege mijn hoge bloeddruk moesten we langer blijven en kregen we een kamer op de kraamafdeling toegewezen. Hier kregen we 24/7 ondersteuning van een verpleegkundige. Ook op het gebied van borstvoeding. Elke 3 uur probeerden we Lily aan te leggen. Soms lukte het een beetje, maar vaak niet. Het energie level van Lily bleef laag waardoor het aanhappen haar heel veel energie kostte. Maar we bleven het wel af en toe proberen en ondertussen begon ik met mijn eerste kolfsessie.
Na twee dagen mochten we naar huis en kregen we dagelijks van onze kraamhulp begeleiding tijdens borstvoeding. Om mij melkproductie goed op gang te brengen ging ik thuis ook weer kolven. De Dual Efficient Smart 3.0 kolf kwam nu mooi van pas! Een verademing vergeleken met de kolf van het ziekenhuis. De kraamhulp was onder de indruk van het design van de kolf. Tja, het oog wil ook wat.
Kolven vond ik best spannend en in het begin voelde het ook gek, want er kwam dan nog niets uit. Op het borstschild zat een massagekussen, waardoor het een stuk prettiger aanvoelde. Gelukkig is de kolf ook erg makkelijk in gebruik en had ik het kolven snel onder de knie. Na een dag of twee kreeg ik stuwing en kwam de borstvoeding op gang. Wat was ik trots op die paar milliliter die ik Lily via een spuitje en later een flesje kon geven. Wel merkten we dat live borstvoeding nog steeds te intensief was voor Lily.
Het voelde zo fijn dat mijn melkproductie elke dag meer werd en ik Lily met mijn eigen melk kon voeden. Die stuwing was dan weer minder fijn, maar gelukkig trok dat na een dag of twee weg. Om mijn melkproductie nog meer te stimuleren en Lily volledig te kunnen voeden met mijn borstvoeding, ging ik fulltime kolven: elke 2-3 uur. Live borstvoeden lukte helaas niet, dus ging ik fulltime kolven. Wat was ik trots dat ik op deze manier moedermelk aan Lily kon geven. Dat is best pittig. Je staat altijd aan, dag en nacht. Dan is een dubbele en elektrische borstkolf wel erg fijn.
Het was hard werken, maar met elke dag vooruitgang, het feit dat Lily door mijn melk ging groeien en het fijne moment samen wanneer live voeden sporadisch wel lukte, gaf dit genoeg motivatie om door te blijven gaan.
Maar er waren genoeg momenten waarop ik me afvroeg of dit het allemaal waard was. Dan ging alweer die wekker om te kolven, terwijl ik voor mijn gevoel net een kolfsessie achter de rug had. Ook ging het ten koste van mijn momenten met Lily, dan zag ik Marijn haar voeden en zat ik daar weer te kolven. Toen Marijn weer ging werken nam ik alle nachten voor mijn rekening, ik moest ‘s nachts toch al kolven. Maar dubbel zoveel werk, dus dubbel zoveel tijd kwijt.
Daarbij kwam ook nog eens dat mijn melkproductie ineens achteruit ging. Ik had al geen hoge melkproductie en kon Lily de eerste 2 weken net bijhouden qua vraag/aanbod. Met mijn productie die omlaag ging en Lily juist meer nodig had, moesten we wel kunstvoeding bij gaan geven. Die eerste fles vond ik wel een ding. Niks ten nadele van kunstvoeding, maar ik was zo trots dat ze eerder gevoed kon worden met enkel mijn moedermelk. Toch zette ik me daar overheen en was ik blij met elke druppel die ik haar kon geven. Maar dat je na elke kolf sessie ziet dat er minder in de fles zit, doet toch wel zeer. Het voelt dan alsof je lichaam faalt en dat gevoel heb ik tijdens het fertiliteitstraject zo vaak gehad.
Ik zette onder begeleiding van een lactatiekundige alles op alles om die productie op te krikken. You name it, ik heb alle hulplijnen ingeschakeld. Even ging het de goede kant op. Yes! Maar als ik dan een keer iets later kolfde, nam de productie alweer af. Kortom, ik moest er continu bovenop zitten om die productie redelijk op peil te houden en daarmee redde ik het alsnog niet om Lily grotendeels met afgekolfde borstvoeding te voeden.
Het aanleggen bleef ik af en toe ook nog proberen, maar Lily werd er vooral overstuur van. Voor mij was dit natuurlijk ook niet fijn. De knoop doorhakken lukte lange tijd niet, maar op een gegeven moment wist ik dat ik dit niet meer vol kon houden. En toen was het definitief. Het hoofdstuk ‘borstvoeding’ werd afgesloten. Hoewel het als de juiste beslissing voelt en rust geeft, doet het wel zeer. Ik had zo gehoopt om Lily (live) borstvoeding te kunnen geven en ergens hoopte ik steeds dat dit nog zou lukken, maar nu moet ik accepteren dat dit niet gaat gebeuren. Wie weet dat ik in de toekomst ooit nog borstvoeding mag gaan geven, maar voor nu is het hoofdstuk afgesloten.
Het was een pittige periode, maar ik had het ook niet willen missen. Ik ben zo trots dat ik het een kans heb gegeven, ik had zoveel momenten de handdoek in de ring kunnen gooien. Mede door de fijne borstkolf heb ik Lily toch nog 5 weken kunnen voeden met afgekolfde borstvoeding. Mochten we in de toekomst nog een kindje mogen verwelkomen, dan ga ik het zeker weer proberen. Hoewel het kolven altijd goed ging, hoop ik dan toch dat ik live mag voeden met af en toe een kolfsessie tussendoor. Dan zal een kolf van Nurture Goods zeker weer onderdeel zijn van de babyuitzet.
Veel liefs, Yentl
Wil jij meer weten over Yentl? Volg haar dan op Instagram @yentl.duchatteau