Het komt wel eens voor dat er twijfels zijn of je kindje helemaal vrij is van genetische afwijkingen. Hiervoor zijn er verschillende onderzoeken en testen in het leven geroepen, daar is ook de vlokkentest voor. Hierbij nemen ze met een naald wat weefsel uit de placenta – ook wel bekend als vlokken – die ze verder gaan onderzoeken op het down-, edwards- of patasyndroom. In deze blog vertellen we je alles over de vlokkentest, hoe de vlokken worden afgenomen en de mogelijke risico’s.
Wat is de vlokkentest?
De vlokkentest toont aan of het ongeboren kind een genetische afwijking heeft, zoals het down-, edwards- of patausyndroom. Vanaf de elfde week van de zwangerschap kan de vlokkentest worden uitgevoerd en is vaak het vervolgonderzoek van de NIPT. De gynaecoloog neemt dan wat weefsel af van de placenta uit de baarmoeder. Het weefsel heeft een vlokkerig karakter, daarom de naam: vlokkentest. De test duurt maar tien minuten en hiervoor is geen verdoving nodig, wel moet je een volle blaas hebben. De ingreep wordt door vrouwen niet als pijnlijk ervaren (Rabboudumc, z.d.).
Hoe wordt een vlokkentest uitgevoerd?
Het weefsel uit de placenta wordt met een naald via de buikwand of via de vagina afgenomen. De gyneacoloog bepaalt via welke weg het weefsel wordt weggehaald, dit heeft te maken met de positie van de placenta en de ligging van de baarmoeder (Rabboudumc, z.d.). In de placenta zitten de cellen die vaak compleet overeenkomen met die van het kindje. Het laboratorium onderzoekt de vlokken om een afwijking te vinden of juist uit te sluiten (Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu, z.d.).
- Via de buikwand – met het echoapparaat bepaalt de arts waar hij de naald inbrengt. De naald gaat dan door de buikhuid en buikwand tot in de placenta. Om het weefsel lost te krijgen moet de arts de naald wat heen en weer bewegen, waar hij vervolgens de vlokken opzuigt. Je kunt het gevoel vergelijken met menstruatieklachten.
- Via de vagina – de arts gaat via een eendenbek een tangetje aanbrengen via de baarmoederhals naar de placenta. Dit tangetje neemt de vlokken af. Deze methode wordt in veel gevallen als niet pijnlijk ervaren.
(Rabboudumc, z.d.)
De uitslag
De uitslag is vaak binnen twee weken bekend. Is de uitslag goed? Trek een fles (alcoholvrije) bubbels open en ga het vieren en geniet vooral van de zwangerschap. Is de uitslag niet goed? Dan wordt er samen met de verloskundige gekeken hoe nu verder. Je kunt te maken krijgen me de moeilijke keuze om de zwangerschap wel of niet af te breken. Is er geen antwoord op de vlokkentest? Dan kan het zijn dat er te weinig vlokken zijn afgenomen en wordt er vaak een vruchtwaterpunctie aangeraden (De Verloskundige, z.d.).
Risico’s
Het uitvoeren van de vlokkentest neemt vervelende risico’s met zich mee. Het risico op een miskraam wordt met 0,5% vergroot (De Verloskundige, z.d.).
We hopen natuurlijk dat dit onderzoek niet nodig is en mocht het wel nodig zijn, dat de uitslag postief is! Zwanger zijn is een wonder, maar soms komen er wat minder leuke dingen op het pad. Maar probeer postief te blijven en zorg goed voor jezelf, dat is – ook als je niet zwanger bent – van groot belang.
Bronnen:
De Verloskundige. (z.d.). Vlokkentest. Geraadpleegd op 30 november 2021, van https://deverloskundige.nl/zwangerschap/subtekstpagina/42/vlokkentest
Rabboudumc. (z.d.). Over de vlokkentest. Radboudumc. Geraadpleegd op 30 november 2021, van https://www.radboudumc.nl/patientenzorg/onderzoeken/vlokkentest/de-vlokkentest
Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu. (z.d.). Vlokkentest. Prenatale en neonatale screeningen. Geraadpleegd op 30 november 2021, van https://www.pns.nl/nipt/vervolgonderzoek/vlokkentest